dźwigać się – dźwignąć się

dźwigać się – dźwignąć się {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podnosić się, unosić się w górę; wstawać, wspierać się, wspinać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dźwignąć się z klęczek. Dźwignąć się na palce. Dźwigać się w górę po schodach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydobywać się z trudnej sytuacji materialnej, z depresji psychicznej, z upadku moralnego itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dźwignąć się z poniżenia, upadku, rozbicia, nieszczęścia. Dźwignąć się na duchu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powstawać, być budowanym': {{/stl_7}}{{stl_10}}W szybkim tempie dźwigają się mury nowego kościoła. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odcinać się ze względu na spore rozmiary od tła, wystawać w górę; górować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pomiędzy niskimi, starymi domami dźwigał się potężny kościół. Ogromne góry dźwigają się ponad głową. {{/stl_10}}